Het is een interessante vraag, een vraag die aardig wat debat kan opleveren: bestaat er een God of niet? Als je je geld in een weddenschap zou moeten inzetten op een van deze opties, waar zou jij je geld op inzetten? En waarom eigenlijk?

Stel eens vragen

De vastentijd die weer bijna begint is een goede tijd om jezelf voortdurend vragen te stellen. Dit is er een van. Een vraag die je eenvoudig naast je kan neerleggen en denken: zo denk ik erover. Maar waarom eigenlijk?

De ene is er zwaar van overtuigd dat God er is, want, kijk naar hoe bijzonder de schepping functioneert, kijk naar hoe ingenieus ons menselijk lichaam werkt, kijk alleen al naar het menselijk oog, dat moet wel zijn bedacht, er moet wel een plan achter zitten, er moet wel een God zijn.

De ander is er even zwaar van overtuigd dat er geen God is, want, ieder argument vóór het bestaan van een God zouden net zo gemakkelijk ontkracht kunnen worden met argumenten vanuit wetenschap. Je hebt geen God nodig om een verklaring te kunnen vinden voor alles wat er bestaat.

De gok van Pascal

Je zou een oude afweging kunnen gebruiken: de gok van Pascal. Hij redeneerde dat geloof in God niet in strijd is met verstand. Dit is wat hij ongeveer beargumenteerde:

1. Het verstand kan geen uitsluitsel geven over het bestaan van God.
2. God kan dus zowel bestaan als niet bestaan.
3. Omdat beide opties open zijn moet men een afweging maken op basis van een spel (gokken).
4. Uit deze afweging blijkt dat de enige keuze die iets kan opleveren het gokken dat God bestaat is.

Stel dat je gokt op er is een God en hij blijkt er niet te zijn, dan verandert er niets. Maar stel dat je gokt op de situatie dat er geen God is, en hij blijkt er wel te zijn, dan heb je, zoals ik het vertaal, toch een behoorlijk probleem

Subjectief argument

Voor best wat mensen is hun keuze ‘er is een God’ vooral gebaseerd op het feit dat ze anders niet weten wat ze dan met hun leven zouden moeten doen. Dan zouden ze geen hoop hebben op iets beters. Ze zouden niet kunnen leven zonder de spirituele ervaring die ze nu zeggen te hebben met de allerhoogste. En hoe zouden ze omgaan met de gedachte dat er niet uiteindelijk een ultieme kracht is die al het kwaad en alles wat stuk is gegaan weer zal rechtzetten en herstellen?

Het is vaak het ingewikkelde, dat uiteindelijk het ultieme argument voor ‘er is een God’ een subjectieve blijkt te zijn. Zo las is alweer lang geleden het boek ‘Finding God in the Waves. How I lost my faith and found it again through science.’ van Mike Mchargue (ook wel science Mike genoemd). Ik was bijzonder geïnteresseerd in zijn zoektocht. Maar zijn uiteindelijke ‘turning point’ om God weer terug te vinden? Dat bleek uiteindelijk ook een subjectieve spirituele ervaring te zijn. Niets wetenschap, niets hard bewijs. Maar een laag dieper waar je een soort vervulling of vrede vindt, troost en hoop. Zou er niets meer zijn?

Somber?

Het kan best een verwarrende bezigheid zijn om een zoektocht als deze te beginnen. Omdat de antwoorden niet te geven zijn. Of in ieder geval niet eenvoudig. Als je eerlijk jezelf de vragen stelt en er geen antwoord kan vinden, hoe reageer je dan? Word je dan somber en depressief? Het is misschien een goede oefening voor als het wat stiller wordt en je de vastentijd in gaat. Aan het einde van de vastentijd komt er altijd weer het licht van Pasen. Wie weet hoe het voor jou gaat zijn.

Wat denk jij?

Heb jij een reden om te geloven dat er een God is? Is er een reden waarom je ervan overtuigd bent dat er geen God is? Het gesprek is wat mij betreft geopend.