Wat is geloof eigenlijk?
Wat is geloof eigenlijk? Lang dacht ik dat het ging over het aanhangen van, of eens zijn met een verzameling van stellingen over zaken die boven het gewone uitgaan, die raken aan het bovennatuurlijke, aan de ziel en aan het eeuwige.
Het is af en toe super grappig en bitter tegelijk als je ziet waardoor in de Nederlandse kerken scheuringen voorkwamen en voorkomen. Als het gaat om de precieze definitie van hoe een mens gered moet worden, of dat het gaat over een eerste, tweede of derde komst van Christus, een visie op de toekomst, op hoe de Heilige Geest zich zou manifesteren, over de rol van Israël, welke bijbelvertaling je zou moeten gebruiken. In veel vrije kerken speelt de kerkstrijd zich op een nog meer banaal niveau af en het gaat over mensen, over smaak, over invloed, over geld en gebouwen, over vertrouwen. Je zou zeggen dat geloof daar maar weinig mee te maken heeft.
Theoloog Stanley Hauerwas schrijft in zijn autobiografie ‘Hannah’s Child’ het volgende:
For me, learning to be a Christian has meant learning to live without answers. Indeed, to learn to live in this way is what makes being a Christian so wonderful. Faith is but a name for learning how to go on without knowing the answers. That is to put the matter too simple, but at least such a claim might suggest why I find that being a Christian makes life so damned interesting.
Snel vertaald in het Nederlands:
Christen zijn betekent voor mij dat ik moet leren leven zonder antwoorden. Precies, leren leven op deze manier is wat het zo bijzonder maakt om Christen te zijn. Geloof is slechts een naam voor het leren doorgaan zonder de antwoorden te weten. Dat is een beetje te simpel gezegd maar zo’n stellingname kan je in elk geval een idee geven waarom ik christen zijn zo verdomd interessant vind.
Je kan je druk maken over alle goede antwoorden, over het precies en goed geloven. Altijd net even een punt of komma die niet goed is gezet. Alles dat net even preciezer moet worden gedefinieerd… Maar is dat werkelijk waar geloof over gaat?
In de Oosterse-orthodoxie kan je geen theologie bedrijven buiten de context van liturgie en aanbidding. Dat lijkt me een goede basis. Heel systematisch is het allemaal niet. De bibliotheek van een gemiddeld Orthodox klooster is kleiner dan de gemiddelde bibliotheek van een protestante predikant. Het gaat niet om boekenwijsheid. Maar je hebt momenten van verwondering nodig, het meegenomen worden in de mysterie door de grootse verhalen die worden verteld en doorgegeven in de liturgie en symbolieken, voor je je theologische discussies start.
De vraag of iets goed of fout is, heilig of niet, is niet de goede vraag om je mee bezig te houden. De vraag die je jezelf zou moeten stellen is de vraag of dat wat je gelooft je meer mens maakt, een meer compleet mens in de diepste essentie van het bestaan, en of jouw geloof je omgeving en deze wereld mooier en heler maakt, meer hoopvol en liefdevol, meer genadevol en barmhartig. Dat lijkt me een betere zoektocht in de spirituele weg die je bewandelt en een betere vraag die je jezelf kan stellen of je wel ‘goed gelooft’.
En als het gaat over je denken over wie God is, wat Hij of zij is en hoe Hij werkt, dat kan super interessant zijn en een eindeloze puzzel die je maar nooit kunt leggen, het zal altijd een onmogelijke queeste zijn.
Waardeer je dit artikel? Overweeg een kleine donatie. Voor een volgend kopje koffie tijdens het schrijven bijvoorbeeld.
PS: zie je een schrijfvoutje? Mail me ff!
[yarpp]
Hoi Wouter, Helemaal mee eens dat geloof niet zou moeten gaan over dogma’s en punten en komma’s. Je geeft als alternatief dat het zou moeten gaan over de vraag hoe je ‘meer mens’ en ‘completer mens’ kunt zijn en (pas in de tweede plaats) hoe je iets voor de wereld kunt betekenen. Maar daarmee noem je slechts twee uitersten, orthodoxie en vrijzinnigheid. Misschien zou je een volgende keer iets kunnen schrijven over jouw visie op… Lees verder »
Dankjewel Wouter. “De vraag die je jezelf zou moeten stellen is de vraag of dat wat je gelooft je meer mens maakt, een meer compleet mens in de diepste essentie van het bestaan, en of jouw geloof je omgeving en deze wereld mooier en heler maakt, meer hoopvol en liefdevol, meer genadevol en barmhartig.” Dit is een deurtje open naar opnieuw geloven voor mij. Momenteel is mijn geloof – naar de maatstaven van het geloof… Lees verder »
Dit vind ik een mooie reactie. Als dit helpt om een deurtje te openen voor een nieuwe vorm van geloof en spiritualiteit, dan vind ik dat bijzonder mooi. De wereld is wonderlijker, mooier en fascinerender dan we soms beseffen. Als deuren open kunnen gaan voor een groter mysterie, dan begint denk ik een nieuwe en mooie fase in de levensreis.
Wouter,
het is wonderlijk mooi om te zien hoe Hij jou los maakt.
In Zijn liefde verbonden.
:)
Hele mooie blog. Chapeau!
Merci!