Hoe vaak ik niet heb moeten uitleggen dat gamen goed voor je is, de tel ben ik kwijtgeraakt. Lees even mee in een wereld die je misschien niet kent.

M’n twintigjarige zoon heeft nog steeds contact met jongens uit Finland en Denemarken die hij jaren geleden leerde kennen in Minecraft, een game waarmee je online werelden kunt bouwen. Het is echt goed voor het ontwikkelen van sociale vaardigheden, je leert samenwerken maar ook omgaan met teleurstellingen. En daarbij, je leert er ook erg goed mee internationaal communiceren.

Er zijn twee mooie verhalen die ik wil delen als voorbeeld van de waarde van online gamen. De eerste gaat over een verjaardagsfeestje, de ander over een laatste afscheid met een digitale processie.

Virtuele verjaardag voor 10-jarige

Op Medium.com kwam ik al paar maanden terug een mooi verhaal tegen van een groep tieners die een virtuele verjaardag organiseerden voor een 10 jarige mede gamer. Een moeder vertelt het verhaal van zoon die tijdens de lockdown wel erg veel tijd online bezig is in Apex Legends. Hij was er minimaal 6 uur per dag te vinden om door alle levels heen te werken samen met zijn maten.

Daarna stapten ze over op Fortnite. Maar het was gewoon veel te gezellig om samen online te gamen dat ze niet direct bezig waren om de games te winnen. Op een avond kwamen ze online een jonge gamer tegen met de naam JamMaster. Tijdens het gamen kwamen ze erachter dat de gamer nog maar 10 jaar oud was. Maar die avond was wel een speciale avond, want middernacht zou zijn verjaardag beginnen. Die hij alleen moest vieren.

Je mag raden wat de andere gamers deden… Ze zorgden dat JamMaster bleef spelen tot zeker middernacht, en toen bezorgden ze de jonge gamer een virtuele verjaardag. Hij mocht mee op avontuur en ze hielpen hem met de beste loot en hielpen hem aan de overwinning.

Dit soort verhalen zijn er meer dan je denkt.

Online processie voor overleden gamer

Een ander verhaal dat ik tegenkwam in het begin van de Corona crisis was het verhaal waar spelers van Final Fantasy XIV een online uitvaart organiseerden voor een mede-gamer die was overleden aan COVID-19. Want samenkomen, dat behoorde niet tot de mogelijkheden. Daarbij komt, de meeste gamers zijn elkaar nooit in real life tegen gekomen. Nou ja, real life, misschien is online ook gewoon real life. En dat is precies het punt.

Wat de gamers deden, is dat waar ze samen goed in waren: samenkomen in de online wereld die ze maar al te goed kenden samen.

Honderden spelers logden op hetzelfde moment in en zorgden dat hun avatar in stemmig zwart was gekleed en een paraplu in de hand hadden. Samen hielden ze zo een digitale processie voor hun overleden online kameraad.

Een van de organisatoren herinnert het zich allemaal goed:

‘We hebben elkaar nooit persoonlijk ontmoet. Maar we hebben wel in de game met elkaar gekletst. Ze was een van mijn officieren in de game en een echte vriend. Ze hield niet echt van de eindgames maar ze wilde graag anderen helpen. Ferne was een fantastische gamer, en als ze het gevoel had dat het niet goed met je ging in het echte leven, dan vond ze wel een manier in de game om op z’n minst een lach op je gezicht te toveren.’

Dit is wat voor veel gamers een echte community is. Geloof me, de tranen van die jongens en meiden, die vaders en moeders en iedereen die meespeelt, die tranen zijn echt. De rouw die ze ervaren is echt. En het is ongelofelijk mooi.