In de film ‘We bought a zoo’, gebaseerd op een waargebeurd verhaal, koopt Benjamin Mee een dierentuin op het platteland nadat zijn vrouw is overleden. Het is niet zomaar een dierentuin, maar een met veel achterstallig onderhoud en het gaat niet allemaal vanzelf. Je maakt in de film dan ook kennis met een gezin in rouw en er bloeit weer nieuwe romantiek op. 

Daar zit ze weer

Een van de mooie momenten is als vader Benjamin herinneringen aan de eerste ontmoeting met Katherine ophaalt. Katherine, zijn overleden vrouw en de moeder van zijn twee kinderen. Alles draait er om de herinnering aan de 20 seconden van ongelofelijk moed die alles in je leven kan veranderen. Hij gebruikte het contact te maken met een prachtige vrouw die in het café zit te werken. En terwijl hij het vertelt is het of de moeder van de kinderen weer even op de stoel zit.

Tekst gaat verder onder de video »

Het is een prachtige scene die vertelt hoe het werkt met herinneringen en waarom het belangrijk is om ze steeds weer op te halen.

Familielegendes

Dit is ook de functie van legendes in de familie. De gebeurtenissen die keer op keer worden opgehaald tijdens verjaardagen of tijdens de donkere winteravonden. De verhalen maken duidelijk wat onze plek is in de wereld, waar we vandaan komen en dat we hier niet zomaar zijn. We zijn niet uit een schutting gezaagd, maar zijn onderdeel van een geschiedenis van onze familie, de plek waar we woonden, een sociale omgeving die ons vormde. 

Daarom lijkt het me mooi om steeds weer de verhalen op te halen van eerste ontmoetingen, bijzondere momenten, hoogte- en dieptepunten. Je mist wat als de verhalen niet zijn doorgegeven of als jij ze niet weet omdat je het eenvoudigweg niet weet. Je mist je wortels in wat voor je was. 

Voorouderverering

’t Is trouwens opvallend dat de oerreligies vaak draaien om het blijven herinneren en verbinden met het voorgeslacht door voorouderverering. De taal was daar ook voor. ‘Je wordt door je voorouders geroepen.’ Het is niet voor niets. Want je komt ergens vandaan. Door je geschiedenis te herinneren, te benoemen of zelfs te proberen te benaderen blijf je verbonden met hen.

En soms…

En soms… krijg je er een nieuwe familie bij. Vandaag kreeg ik een app’je van mijn bijzondere vriend monnik Makarios: ‘Be sure we feel you are a member of our family.’ Ik ben een dankbaar mens.