Wie zichzelf overwint is sterker dan wie een stad inneemt, zoiets schreef de oude wijze. Maar hoe doe je dat nu eigenlijk, jezelf overwinnen? Is dat ook niet jezelf onder ogen durven komen, jezelf in de spiegel te zien en niet meer wegkijken?

Mijn eerste verslagje van mijn bezoek aan de heilige berg Athos, de belangrijkste plek van de orthodoxe kerk. Het is voor mij een bijzondere reis geworden. Ondanks al mijn twijfels.

Hoort bij bloggen anno 2016 niet de mogelijkheid om te reageren op een artikel? Ja, en toch ben ik er vorige week mee gestopt. Gewoon, omdat ik er even helemaal klaar mee was. En om mezelf de ruimte te geven om er even over na te denken wat ik eigenlijk wil.

Dit is een brief aan mijn toekomstige ik, mijn ik van 60 jaar oud, mijn ik uit 2035. Waarom? Met een paginagrote advertentie roept Amnesty International deze week de Europese leiders op om zich niet druk te maken om de polls, maar om hoe zij in de geschiedenisboeken terecht zouden willen komen. Het zet mij ook aan het denken. Daarom knoop ik het gesprek met mijn-oudere-ik aan...

Mijn zus besloot, toen 24, om uit het leven te stappen. Jaren had ze achter zich in psychiatrische instellingen. We schrokken niet meer zo enorm van weer een zelfmoord poging.

Zojuist hebben we onze persoonlijke nieuwsbrief verstuurd. Met aandacht voor gezin, Agapè en Jesus.net, impact van Internet Evangelisatie...

Iedereen houdt van verhalen. Maar je eigen verhaal? Hoe je verhaal ook is... vertel het. Dit ben jij. Wellicht ondanks je verhaal.