Het is al weer een poos terug dat ik bijna dagelijks blogde. Langzaam maar zeker is het tempo omlaag gegaan. De verschillende fasen in mijn leven hebben me ook anders laten bloggen. Eerst als actief internet-evangelist, later ook als voorganger en zeer kerkelijk actief, en direct daarop als semi-professioneel-twijfelaar.

Full swing

Eigenlijk ga ik alles wat ik doe full swing te lijf. In elke periode vol gas. Dus ook de periode van ontmanteling van mijn ‘oude geloof’ ging van harte en zonder me in te houden. Het gekke is dat ik nu merk dat ik steeds minder vind, eerlijk gezegd. Daar waar ik me juist eerder enorm druk heb gemaakt over het rariteitenkabinet van het geloofsterrein, ook mijn eigen geloofsterrein. Thema’s als genezingsdiensten, het aanbiddingscultuurtje, eindtijd theorieën, succes evangelie en meer daarvan, ja, daar heb ik me behoorlijk druk over gemaakt. Omdat ik zoveel heb zien misgaan. En omdat ik ook graag de dingen wilde adresseren waar ik zelf soms ten dele, soms helemaal in had gezeten. Een beetje rechtzetten. Anderen laten weten, dat ze niet de enigen zijn die vastlopen.

Stiller

En nu wordt het steeds stiller. Misschien heb ik gewoon steeds minder te zeggen. En voel ik dat eigenlijk alles al is gezegd, of dat ik niets heb toe te voegen in de kakofonie aan meningen en adviezen. Veel geniet ik van verhalen, van films, van kunst, van liedjes. Het is een belangrijke spirituele life-line. En ja, ik schurk daarin aan tegen de schaduwkanten. Een liedje moet zeer doen. Een schilderij moet niet perfectie verheerlijken. Een verhaal mag een traan bevatten. Een hemel waar je altijd gelukkig kan zijn, daar kan ik me maar weinig bij voorstellen. Waar komt anders kunst vandaan? Dat komt toch uit de schaduwkanten, de ruwe randjes van het leven?

Pelgrim

Onze lieve Heer heeft veel geduld met me. Denk ik. Gelukkig maar. Wie hij is, daar durf ik steeds minder over te beweren. Hoe het allemaal werkt, daar zijn zoveel meningen over. De rol van de oude verhalen en de Bijbelverhalen zijn veranderd. Alle feiten en bewijzen, ach, wat doet het ertoe. Aan geloof heb je uiteindelijk niets als het slechts een innerlijke overtuiging is, zonder dat het je aanzet om je eigen leven onder handen te nemen, zorg te dragen voor wereld waar je in leeft en bij te dragen aan recht en rechtvaardigheid. Primair natuurlijk in je eigen invloedscirkel. En verder voel ik me een pelgrim die op weg is gegaan.

Dus ja, dat is eigenlijk de reden waarom ik veel minder ben gaan schrijven voor mijn blog. Dan weet je dat. Ondertussen luister ik lekker naar audioboeken, bezoek ik musea, ga naar de film, vertel ik nieuwe en oude verhalen en begeef me liever in kleine groepen mensen. Tja, het leven gaat gewoon door hè. Gelukkig wel.