Je kan niet om het verhaal van Goede Vrijdag en Pasen heen. Maar is het nu allemaal wel echt gebeurt? Veel vragen heb ik gesteld en ik kom tot de conclusie dat ik geloof. Lees maar.

We hebben het idee van de ziel nodig om een beetje te begrijpen wat er zich diep in de mens afspeelt. Een geloofscrisis speelt zich ook af in de ruimte van de ziel, en daarom komt deze nogal eens hard aan.

De vastentijd is voor mij symbool geworden voor proces van begraven van geloof dat niet meer blijkt te werken en het achterlaten van ideeën over God die slechts menselijke constructies blijken te zijn.

Wat is er nou zo bijzonder aan de lijdensweek en aan Pasen? In deze tijd vertellen we ieder jaar een bruut verhaal, donker en in vele tinten zwart. En het verhaal van opnieuw de ander in de ogen kijken.

Aan het einde van het jaar vind ik het altijd een goed moment om terug te kijken voordat ik dit jaar achter me laat. Ook dit jaar is deze website veel gelezen. Welke thema's hielden de gemoederen bezig en welke artikelen werden veel gedeeld op sociale media? Ik heb ze op een rijtje gezet.

In deze tijd voor Pasen lees ik nog eens het hoofdstuk "Yeshua" uit het boek "Dit is geen verdediging" van Francis Spufford.

Het lijkt alsof The Passion een plek inneemt van een nieuw ritueel bij het wegvallen van oudere rituelen rondom de lijdenstijd.