Waarom stoppen mensen met geloof en waarom verlaten mensen de kerk? De belangrijke vragen van jaren terug blijken niet meer relevant te zijn voor een nieuwe generatie.

Als ik niet had getwijfeld aan mijn geloof dan had ik nu helemaal niet meer geloofd. Of ik was als een domme gans achter de gevestigde orde aan blijven hobbelen. Pas op voor mensen die beweren dat twijfel het tegenovergestelde is van geloof.

Mijn terugblik op 2017 begint met de Khasi stam die leeft in de jungle van Bangladesh. Ze bouwen er bruggen van levende bomen. Het geduld dat nodig is, sterft langzaam uit, terwijl we het steeds harder nodig hebben.

De blog van Annemieke over de slopende mantra's van gebedsgenezers heeft veel losgemaakt. Veel persoonlijke berichten en gesprekken volgden. Er waren een aantal terugkerende thema's te ontdekken. Schokkend hoe mensen soms vast zitten in hun denken. Godgeklaagd hoeveel eenzaamheid het veroorzaakt.

Hoe genadeloos is onze wereld geworden nu de genadige God al best een poosje dood en begraven is? De filmwereld is met een inhaalslag bezig nu allerlei schandalen boven tafel komen met o.a. #MeToo. Maar missen we God niet een klein beetje?

Laatst was ik weer eens per ongeluk in een worship-night. En ik voelde me er niet thuis. Ik zal je uitleggen hoe dat komt. En waarom ik graag een andere definitie van aanbidding zou willen zien in de evangelische kerken.