Maggie is een zeer intelligente vrouw die met hulp van sponsoren heeft kunnen studeren. Ze verzorgt de vader die haar eerder mishandelde.

In september 2011 ben ik met Compassion mee geweest naar India. Daar heb ik heel wat blogs geschreven. Volgende week zondag zal ik in een dienst in Deventer weer over dit thema spreken. Daarom heb ik hier de serie blogs maar op een rijtje gezet:

Hoe langer het geleden is, hoe lastiger het is om alles terug te halen. En het is nu al (nog maar) 7 weken geleden dat ik samen met Compassion in India was. Dat ik diep geraakt ben door de realiteit van armoede, van ongelijkheid, van onrecht in de wereld.

Vandaag heb ik nog twee filmpjes gemaakt van mijn reis met Compassion naar India. Komende zondag zullen we in onze dienst hier aandacht aan geven. Aan Gods zorg voor het zwakke, aan de boodschap van het Koninkrijk. Enjoy!

Hoewel ik nog steeds zit te kauwen op alles wat ik heb meegemaakt, gezien en geroken in India, zijn er so-wie-so een aantal lessen die ik mee zal nemen. Er zullen er vast nog meer zijn, vul me gerust aan zou ik zeggen:

Na elf dagen eindelijk weer thuis. Met het Compassion-syndroom, zoals @BoazvdH het noemt. Een goede typering lijkt me. Ik voel me een beetje alien, alsof ik op een andere planeet ben geweest. Terug in een wereld die gewoon is doorgegaan. Een wereld die niet zo hard is geraakt in het hart als ik het heb ervaren.

Alleenstaande moeder, 50 jaar oud, vier kinderen. Op zich niet heel bijzonder. Wel bijzonder is het feit dat deze moeder zeer arm is en ze 12 uur per dag werkt om haar drie dochters naar school te kunnen laten gaan en de zoon naar de universiteit. Daar bovenop is mama al twee jaar zo geblesseerd aan haar rug dat ze krom loopt.