Voor veel gelovigen is het een streven om God lief te hebben. Of God de eerste plaats te geven. Of welke andere uitdrukking er ook aan wordt gegeven. De vraag die je je mag stellen hoe je dit nu eigenlijk kan doen? Ik denk het allemaal niet zo vaag is. En dat wat Jezus brengt, helaas nogal eens erg vaag wordt gemaakt, terwijl het helemaal niet is.

Wat zijn christenen eigenlijk? Dat leek allemaal zo duidelijk: iets met Jezus enzo. Maar in een tijd waarin 'christelijk' opeens weer politiek wordt ingezet is het helemaal niet meer zo duidelijk. Terwijl Jezus himself nou vaak niet heel onduidelijk was.

Hoe werkt dat nou, om ADHD'er te zijn en iets met spiritualiteit te doen. Veel is saai, vraagt grote concentratie en zelfdiscipline. Allemaal dingen die niet goed passen. Hier wat advies. Een ding kan ik je alvast zeggen: laat het gaan...

In verschillende culturen ziet Jezus er ook heel erg verschillend uit. Zou het zomaar kunnen zijn dat een redder er überhaupt anders uit zou zien als dat wij zelf zijn? Dat we gered moeten worden door iets of iemand die anders is dan wij zijn.

Toen ik ruim anderhalf jaar terug tot de conclusie kwam dat ik niet meer kon geloven op de manier zoals ik geloofde, maakte dat op z'n zachtst gezegd het een en ander los. De tocht gaat verder, en ik blijf me afvragen waarom ik eigenlijk nog geloof. En waarom geloof jij eigenlijk nog?

Aan het einde van het jaar vind ik het altijd een goed moment om terug te kijken voordat ik dit jaar achter me laat. Ook dit jaar is deze website veel gelezen. Welke thema's hielden de gemoederen bezig en welke artikelen werden veel gedeeld op sociale media? Ik heb ze op een rijtje gezet.

Wist je dat in een tijd van persoonlijke crisis regelmatig gelovigen hun geloof moeten hercalibreren of kwijtraken. Een crisis is ook voor niet-gelovigen aanleiding om een nieuwe houvast te zoeken in het leven en met de nieuwe vragen die worden opgeworpen. Ook religie wordt overwogen. Ik herken het wel. Maar ik wil vooral leven. Leven zoals het bedoeld is.